Ən sadə dildə kabel, üzəri izolyasiya edilmiş metal ötürücüdən ibarət olan və iki cihazı elektriksəl olaraq bir-birinə bağlayan mexanizmdir. Kabellər elektrik sistemləri üçün bədənimizdəki damarlar kimi çox vacib əhəmiyyətə sahibdir. Damarların qan daşımasına bənzər olaraq kabellər də, elektrik sistemlərinin çalışması üçün enerji daşınmasını təmin edir. Kabellər zaman içərisində texnologiyanın inkişafından öz nəsibini almış və inkişaf göstərmiştir. Bu gün kiçik mobil cihazlardan başlayaraq, yüksək elektrik ehtiyacı olan sahələrə qədər elektrik daşınmasını təmin etməkdədir. İlk yarandığı zamanlar elektrik daşımaq üçün nəzərdə tutulsalar da, zaman içərisində yeni icadlarla birlikdə “Data və Xəbərləşmə” sahələrində də istifadə olunmağa başlanmışdır.

Elektrik cərəyanının kəşfi bu cərəyanı fərqli nöqtələrə ötürmək zərurətini də özü ilə birlikdə gətirdi. 19-cu əsrin ortalarında bu enerjini ötürmək və ya paylamaq üçün mis çubuqlardan istifadə olunurdu. Bu proses 1882-ci ilə qədər, hamımızın ad olaraq yaxından tanıdığı Tomas Edisonun ilk izolyasiyalı elektrik kabelini yaratmasına qədər davam etmişdir. O, ilk dəfə izolyasiya materialı olaraq Corchorus Capsularis bitkisindən əldə edilən “Jute” istifadə etmişdir.

Plastik izolyasiyalı kabel isə ilk dəfə Nikola Tesla tərəfindən Niaqara Şəlaləsi su elektrik stansiyasının proyektində istifadə olunmuşdur. Plastik izolyasiyalı bu kabel ilə 11 000V elektik daşınmışdır. Bu hadisə isə öz növbəsində fərqli izoliyasiya materialı istifadə olunaraq kabellərin çeşidləndirilməsi və sinifləndirilməsinə zəmin yaratmışdır.